Ινομυώματα – Ενδομητρίωση – Κύστη ωοθήκης
Η μήτρα έχει απιοειδές σχήμα (μοιάζει με ανεστραμμένο αχλάδι) και βρίσκεται στην άνω κατάληξη του κόλπου. Αποτελείται από τον τράχηλο και το σώμα που είναι η κοιλότητα μέσα στην οποία αναπτύσσεται το έμβρυο. Το άνω τμήμα της μήτρας επικοινωνεί με τις σάλπιγγες, οι οποίες μπορούν να παρομοιαστούν με μικρά σωληνάκια και οδηγούν στις αντίστοιχες ωοθήκες. Οι ωοθήκες έχουν μέγεθος καρυδιού και περιέχουν τα ωάρια. Κάθε μήνα ένα ώριμο ωάριο εξέρχεται από την ωοθήκη και εισέρχεται, μέσω της σάλπιγγας, στην κοιλότητα της μήτρας.
Ινομυώματα
Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που σχηματίζονται στη μήτρα. Εμφανίζονται περίπου στο 20-40% των γυναικών που βρίσκονται στην αναπαραγωγική ηλικία και εμφανίζουν ένα ελάχιστο ποσοστό εξαλλαγής σε κακοήθεια, που, σύμφωνα με τις έρευνες, ανέρχεται σε 0,5%.
Τα αίτια της ανάπτυξής τους είναι ουσιαστικά άγνωστα, παρόλο που υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να οφείλονται σε κάποιο είδος μετάλλαξης ενός μεμονωμένου μυϊκού κυττάρου του ιστού της μήτρας καθώς επίσης και ότι η ανάπτυξή τους σχετίζεται με τα επίπεδα των οιστρογόνων.
Η εμφάνιση και η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων
Πιθανά συμπτώματα που συνοδεύουν την ύπαρξη ινομυωμάτων είναι το αίσθημα έντονης εμμήνου ρύσεως, το αίσθημα πίεσης στην περιοχή της κάτω κοιλιάς και ο πόνος. Σε μερικές περιπτώσεις τα ινομυώματα μπορεί να εμποδίζουν τη φυσιολογική σύλληψη και κύηση.
Αρκετές φορές τα ινομυώματα αποκαλύπτονται κατά τη γυναικολογική εξέταση από έναν ειδικό γυναικολόγο. Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και την εκτίμηση της κατάστασης πρέπει να γίνεται υπερηχογράφημα και σε ορισμένες περιπτώσεις μαγνητική τομογραφία, ενώ τέλος, εάν κρίνεται σκόπιμη, και υστεροσκόπηση.
Σε περιπτώσεις γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, που εμφανίζουν μικρού μεγέθους ινομυώματα, συστήνεται συνήθως η παρακολούθησή τους με τη βοήθεια τακτικών υπερηχογραφημάτων
Λαπαροσκοπική αφαίρεση ινομυωμάτων
Η λαπαροσκοπική ινομυοματεκτομή γίνεται υπό γενική αναισθησία μέσω τριών ή τεσσάρων τομών του μισού έως ενός εκατοστού. Με μικρές τομές στην επιφάνεια της μήτρας γίνεται η αφαίρεση των ινομυωμάτων και η διάρκεια της επέμβασης κυμαίνεται από 1 έως 1½ ώρα συνήθως.
Πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής ινομυοματεκτομής είναι η μικρότερη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο μικρότερος χρόνος ανάρρωσης, η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας εμφάνισης επιπλοκών και το αισθητικό αποτέλεσμα της επέμβασης. Ενώ το μεγάλο πλεονέκτημα της λαπαροσκόπησης είναι ότι συνήθως η ασθενής μπορεί να φύγει εντός ενός 24ώρου.
Κύστεις ωοθήκης
Πρόκειται για ωοθυλάκια τα οποία δεν οδηγήθηκαν σε ωορρηξία στο τέλος του κύκλου, αλλά αντίθετα συνέχισαν τη λειτουργία τους και «κυστοποιήθηκαν» λαμβάνοντας τη μορφή κύστης.
Τέτοια «κυστικά ωοθηλάκια» μπορεί να φτάσουν σε μέγεθος τα 5 εκ. ή και περισσότερο.
Η διάγνωσή τους γίνεται διακολπικό υπερηχογράφημα.
Τι μπορεί να προκαλέσουν οι απλές κύστεις
Απλές κύστεις ωοθήκης μπορεί να εμφανίζονται αρκετές φορές σε μια γυναίκα, χωρίς αναγκαστικά να υποδηλώνουν κάποιο πρόβλημα. Η συμπτωματολογία τους μπορεί να περιλαμβάνει διαταραχές του κύκλου και βάρος στο υπογάστριο. Αν λάβουν μεγάλο μέγεθος οι κύστεις είναι ακόμη δυνατό να συστραφούν ή να σπάσουν και να προκαλέσουν ακόμη και οξεία κοιλία, κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση.
Πώς αντιμετωπίζεται η απλή κύστη της ωοθήκης
Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συνιστάται καμία θεραπεία. Στις περιπτώσεις που η κύστη δεν εξαφανίζεται από μόνη της, συνιστάται η χρήση αντισυλληπτικών δισκίων για μικρό χρονικό διάστημα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν κριθεί σκόπιμο από το γυναικολόγο, μπορεί να γίνει παρακέντηση της κύστης με χρήση υπερήχων.
Ενδομητρίωση
Το ενδομήτριο είναι ο ιστός που καλύπτει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας. Ο ιστός αυτός αποπίπτει με τη μορφή περιόδου κάθε μήνα. Ενδομητρίωση καλείται το φαινόμενο όπου το ενδομήτριο αναπτύσσεται εκτός της μήτρας, σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως στο εξωτερικό τοίχωμα της μήτρας, στις ωοθήκες ή και αλλού. Όταν οι ενδομητριωσικές εστίες βρεθούν στην επιφάνεια της ωοθήκης, μπορεί το αίμα να διεισδύσει στην κοιλότητα ενός ωοθυλακίου και να σχηματιστεί έτσι μία ενδομητριοειδής ή σοκολατοειδής κύστη.
Η ενδομητρίωση είναι μία συνηθισμένη πάθηση, ιδιαίτερα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.
Τι προκαλεί η ενδομητρίωση
- Πυελικό πόνο
- Επώδυνη σεξουαλική επαφή
- Ανωμαλίες στην περίοδο
- Ελάττωση της γονιμότητας
- Συμφύσεις
Θεραπεία της ενδομητρίωσης
Λαπαροσκοπική Αντιμετώπιση
Η διάγνωση και η θεραπεία της ενδομητρίωσης γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα, αφαιρώντας λαπαροσκοπικά τις κύστεις και όσες περισσότερες εστίες ενδομητριώσεως είναι δυνατό.
Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης πρέπει να προτιμάται, διότι η επέμβαση γίνεται μέσα από 3 ελάχιστες τομές, με άριστα αισθητικά αποτελέσματα και ελάχιστη πιθανότητα υποτροπής, σημείο που είναι εξαιρετικά σημαντικό αναφορικά με τη γονιμότητα.
Σε συνδυασμό με τη χειρουργική μέθοδο, συνιστάται αρκετές φορές και η λήψη ορμονικής και φαρμακευτικής αγωγής.
Κακοήθεις παθήσεις – Τα κυριότερα είδη κακοηθειών γυναικολογικών παθήσεων
- Καρκίνος του τραχήλου: Ο τράχηλος είναι το κατώτερο και πιο στενό τμήμα της μήτρας και βρίσκεται μεταξύ της ουροδόχου κύστεως και του εντέρου.
- Καρκίνος του ενδομητρίου: Ο καρκίνος του ενδομητρίου, του εσωτερικού δηλαδή στρώματος της μήτρας, είναι ο περισσότερο διαδεδομένος τύπος καρκίνου των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων.
- Καρκίνος στις ωοθήκες: Αποτελεί μόνο το 20% όλων των κακοηθειών των γυναικείων οργάνων και χαρακτηριστικό του είναι η δυσκολία διάγνωσής του στα αρχικά στάδια.
Πρόληψη
Είναι σημαντική η σωστή διάγνωση ανάμεσα σε μια απλή κύστη και έναν όγκο.
Δεν υπάρχουν πολλά μέσα προφύλαξης από τη νόσο αυτή. Εντούτοις, είναι πολύ σημαντικό κάθε γυναίκα να πραγματοποιεί κάθε χρόνο επίσκεψη στο γυναικολόγο για την εξέταση των οργάνων της πυέλου, καθώς και test Παπανικολάου, αλλά και να υποβάλλεται σε ένα απλό υπερηχογράφημα κάθε ένα ή δύο χρόνια, διότι έχει πάντα σημασία να γίνεται πρώιμη διάγνωση της νόσου.
Λαπαροσκοπική χειρουργική στη γυναικολογική ογκολογία
Η θεραπεία για τον καρκίνο εξαρτάται από τη γενική υγεία και το ιατρικό ιστορικό της ασθενούς, την έκταση της νόσου, την ανοχή του οργανισμού σε συγκεκριμένες θεραπείες και διαδικασίες, την πρόγνωση για την πορεία της νόσου και άλλους παράγοντες.
Η λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε επιθετικά, για την αντιμετώπιση της νόσου, είτε για τη σταδιοποίησή της, την επιβεβαίωση δηλαδή του σταδίου και της έκτασής της.
Οι δυνατότητες και η εμπειρία της χειρουργικής ομάδας είναι καθοριστικοί παράγοντες για την εφαρμογή λαπαροσκοπικών τεχνικών στη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου των ωοθηκών ή της μήτρας.
