Υδροκήλη είναι η συλλογή υγρού γύρω από το γεννηικό όργανο του άρρενος (ανατομικά μεταξύ των πετάλων του ιδίως ελυτροειδούς χιτώνα (tunica vaginale) του γεννητικού οργάνου). Αποτέλεσμα αυτού είναι η προοδευτική συνήθως ανώδυνη διόγκωση του μισού ή ολόκληρου του οσχέου εάν η υδροκήλη είναι αμφοτερόπλευρη, η οποία “τρομάζει” συνήθως τον πάσχοντα ο οποίος ανησυχεί κυρίως μήπως υπάρχει πρόβλημα όγκου ή κάποια κήλη.
Αιτιολογία
Συνήθως δεν ανευρίσκεται κάποιος συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας οπότε πρόκειται για ιδιοπαθή υδροκήλη. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί συλλογή υγρού δευτεροπαθώς σαν αντιδραστική εκδήλωση σε κάθε πάθηση του γεννητικού οργάνου ή της επιδιδυμίδας, φλεγμονή ή σε κάποιο κτύπημα ή ερεθισμό.
Η δευτεροπαθής υδροκήλη μπορεί να υποκρύπτει νεοπλασία. Η υδροκήλη όταν επικοινωνεί με την κοιλιακή (περιτοναϊκή) κοιλότητα καλείται επικοινωνούσα υδροκήλη, η οποία είναι συχνότερη στα παιδιά.
Διάγνωση υδροκήλης
Κατά την ψηλάφηση του οσχέου ανευρίσκεται μία ανώδυνη σκληρία συνήθως ανώδυνη, που κλυδάζει χωρίς συνήθως σημεία φλεγμονής. Γενικά μοιάζει σαν ένα στρογγυλό σαφές “μπαλάκι” μέσα στο όσχεο, εκεί που στην θεση του υπήρχε το γεννητικό όργανο.
Μία από τις κλασσικές μεθόδους διάγνωσης της υδροκήλης είναι η διαφανοσκόπηση, κατά την οποία τοποθετείται μία φωτεινή πηγή στη μία πλευρά του οσχέου και γίνεται έλεγχος της διαφάνειας αυτού από την άλλη πλευρά. Σαφής όμως διάγνωση μπορεί να τεθεί με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος.
Θεραπεία υδροκήλης
Μόνιμη θεραπεία είναι η χειρουργική κατά την οποία, γίνεται μία μικρή τομή το όσχεο και αφού αδειάσει το υγρό της συλλογής γίνεται αναστροφή ή πτύχωση του ελυτροειδή χιτώνα ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον νέα συλλογή υγρού.
Η παρακέντηση της συλλογής παρέχει συνήθως μία προσωρινή ανακούφιση στον ασθενή και γίνεται κυρίως για διαγνωστικούς λόγους.
Η νοσηλεία είναι το μέγιστο 24ωρη και η διάρκεια της επέμβασης περίπου μισή ώρα.
