Τι είναι το εκκόλπωμα Meckel;
Το εκκόλπωμα Meckel (Μεκέλειος απόφυση) είναι ένα συγγενές εκκόλπωμα του λεπτού εντέρου, δηλαδή ένα μικρό σακοειδές «εξόγκωμα» στο τοίχωμα του ειλεού (τελικό τμήμα του λεπτού εντέρου), που υπάρχει από τη γέννηση.
Πρόκειται για το συχνότερο συγγενές ανωμαλία του γαστρεντερικού: εκτιμάται ότι εμφανίζεται περίπου στο 1–2% του γενικού πληθυσμού. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποτέ ότι το έχουν, καθώς παραμένει ασυμπτωματικό σε όλη τη ζωή τους.
Ωστόσο, σε ένα μικρό ποσοστό μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως αιμορραγία, ειλεό ή φλεγμονή, και τότε χρειάζεται άμεση διάγνωση και χειρουργική αντιμετώπιση.
Εμβρυολογία – Πώς δημιουργείται;
Κατά την εμβρυϊκή ζωή, το έντερο επικοινωνεί με τον λεκιθικό ασκό μέσω ενός σωλήνα, του λεκιθικού πόρου (vitelline duct ή omphalomesenteric duct).
Φυσιολογικά, ο πόρος αυτός εκφυλίζεται και εξαφανίζεται μεταξύ 5ης και 7ης εβδομάδας κύησης.
Όταν αυτό δεν συμβεί πλήρως, μπορεί να παραμείνουν διάφορες ανωμαλίες:
- Πλήρης επικοινωνία εντέρου–ομφαλού (εντεροομφαλικό συρίγγιο)
- Ινώδες λοξό ινώδες τμήμα από το έντερο προς τον ομφαλό
- Κύστη του λεκιθικού πόρου
- Εκκόλπωμα Meckel: τυφλό άκρο του πόρου που παραμένει συνδεδεμένο με το έντερο
Έτσι, το εκκόλπωμα Meckel είναι στην ουσία το υπολειμματικό άκρο του λεκιθικού πόρου, που διατηρεί σύνδεση με τον ειλεό.
Ανατομικά χαρακτηριστικά – Ο «κανόνας του 2»
Κλασικά, το Meckel περιγράφεται με τον λεγόμενο κανόνα του 2 (rule of 2s):
- Υπάρχει σε περίπου 2% του πληθυσμού
- Βρίσκεται περίπου 60–100 cm από την ειλεοτυφλική βαλβίδα (σε ενήλικες· στα παιδιά μπορεί να είναι πιο κοντά)
- Έχει μήκος περίπου 2 cm (συχνά 2–5 cm)
- Συνήθως περιέχει δύο τύπους έκτοπου βλεννογόνου: γαστρικό και παγκρεατικό
- Συμπτωματικό κυρίως πριν τα 2 έτη της ζωής (αλλά μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία)
- Εμφανίζεται ελαφρώς συχνότερα σε άνδρες (αναλογία περίπου 2:1)
Δεν είναι αληθινός κανόνας, αλλά ένας μνημονικός τρόπος να θυμόμαστε τα βασικά.
Το εκκόλπωμα Meckel είναι αληθές εκκόλπωμα: περιλαμβάνει όλα τα στρώματα του εντερικού τοιχώματος (βλεννογόνο, υποβλεννογόνιο, μυϊκό χιτώνα και ορογόνο), σε αντίθεση με τα ψευδοεκκολπώματα του παχέος εντέρου.
Έκτοπος βλεννογόνος – Γιατί προκαλεί προβλήματα;
Σε σημαντικό ποσοστό (έως και 50% των συμπτωματικών περιπτώσεων) το Meckel περιέχει έκτοπο γαστρικό βλεννογόνο ή/και παγκρεατικό ιστό.
- Ο έκτοπος γαστρικός βλεννογόνος παράγει οξύ, όπως το στομάχι.
- Το οξύ αυτό έρχεται σε επαφή με τον λεπτεντερικό βλεννογόνο, που δεν είναι φτιαγμένος για τέτοια οξύτητα, με αποτέλεσμα:
- έλκος στην περιοχή
- αιμορραγία (συχνά ανώδυνη, με μέλαινες ή αιματηρές κενώσεις)
Έτσι εξηγείται γιατί το συχνότερο σύμπτωμα στα παιδιά είναι η ανώδυνη γαστρεντερική αιμορραγία, ενώ στους ενήλικες πρώτα εμφανίζονται πιο συχνά εικόνες ειλεού ή φλεγμονής.
Κλινική εικόνα – Ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει;
Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί. Όταν όμως το εκκόλπωμα Meckel γίνει συμπτωματικό, συχνότερα εμφανίζεται:
1. Γαστρεντερική αιμορραγία
- Συχνά σε παιδιά και εφήβους
- Αιμορραγία από το ορθό, μέλαινες κενώσεις ή έντονο κόκκινο αίμα (ανάλογα με την ποσότητα και την ταχύτητα)
- Μπορεί να είναι ανώδυνη
- Συχνά οφείλεται σε περιελκωτική βλάβη απέναντι από το εκκόλπωμα, λόγω έκτοπου γαστρικού βλεννογόνου
2. Φλεγμονή εκκολπώματος (Meckelitis)
- Κλινικά μιμείται την οξεία σκωληκοειδίτιδα
- Άλγος στο δεξιό λαγόνιο βόθρο ή περιμφάλια περιοχή
- Πυρετός, λευκοκυττάρωση
- Ναυτία, έμετοι
- Στη διάγνωση, πολλές φορές η διάκριση από την σκωληκοειδίτιδα γίνεται ενδοεγχειρητικά
3. Ειλεός – απόφραξη εντέρου
Η απόφραξη μπορεί να προκύψει από:
- Αυτοπεριέλιξη (volvulus) του λεπτού εντέρου γύρω από ινώδη ταινία που συνδέει το εκκόλπωμα με τον ομφαλό ή το μεσεντέριο
- Εγκλωβισμό τμήματος εντέρου κάτω από ινώδεις ταινίες (εσωτερική κήλη)
- Εγκολεασμό με συμμετοχή του Meckel (ιδίως σε παιδιά)
- Αποφρακτικό ειλεό με κοιλιακό άλγος, διάταση, έμετους, αδυναμία αφόδευσης και αποβολής αερίων
4. Διάτρηση
- Μπορεί να προκύψει από φλεγμονή, έλκος ή ξένο σώμα μέσα στο εκκόλπωμα
- Προκαλεί εικόνα οξείας κοιλίας με περιτονίτιδα
5. Νεοπλασίες
Σπάνια, το εκκόλπωμα Meckel μπορεί να φιλοξενήσει:
- Καρκινοειδείς όγκους
- Αδενοκαρκινώματα
- Σαρκώματα
Είναι σπάνιες περιπτώσεις, αλλά ιδιαίτερα σημαντικές στο πλαίσιο ενήλικων ασθενών.
Διάγνωση
Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη, γιατί τα συμπτώματα συχνά μιμούνται άλλες παθήσεις (σκωληκοειδίτιδα, Crohn, έλκος, πολυπόδες, κ.ά.).
Ιστορικό και κλινική εξέταση
- Αναιμία ή αιμορραγία σε παιδί/νεαρό άτομο με αρνητικό ενδοσκοπικό έλεγχο στο ανώτερο και κατώτερο πεπτικό
- Συμπτώματα ειλεού ή οξείας κοιλίας
Εργαστηριακές εξετάσεις
- Γενική αίματος: αναιμία, λευκοκυττάρωση
- Δείκτες φλεγμονής (CRP, ΤΚΕ)
Απεικονιστικός έλεγχος
- Σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο-99m (Meckel scan)
- Εκμεταλλεύεται τη δέσμευση του ραδιοφαρμάκου από γαστρικό βλεννογόνο
- Ευαίσθητη μέθοδος σε παιδιά, κυρίως όταν υπάρχει έκτοπος γαστρικός βλεννογόνος
- Λιγότερο ευαίσθητη σε ενήλικες
- Υπερηχογράφημα κοιλίας
- Μπορεί να δείξει μάζα, εγκολεασμό ή σημεία ειλεού
- Χρήσιμο ιδιαίτερα στα παιδιά
- Αξονική τομογραφία (CT)
- Πολύτιμη σε εικόνα οξείας κοιλίας ή ειλεού
- Μπορεί να αναδείξει σακοειδή προσεκβολή του ειλεού, φλεγμονή ή αποστήματα
- Ενδοσκόπηση
- Γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση συνήθως δεν βλέπουν το Meckel (βρίσκεται στο λεπτό έντερο)
- Κάψουλα ενδοσκόπησης ή διπλού μπαλονιού εντεροσκόπηση μπορεί να δώσουν εικόνα από το λεπτό έντερο, αλλά δεν είναι πάντα διαθέσιμες και συχνά χρησιμοποιούνται σε χρόνια ή αδιευκρίνιστη αιμορραγία.
Συχνά η τελική διάγνωση τίθεται διεγχειρητικά, όταν ο χειρουργός ελέγχει το λεπτό έντερο σε ασθενή με «αδιευκρίνιστη» οξεία κοιλία ή αιμορραγία.
Επιπλοκές του εκκολπώματος Meckel
Οι κυριότερες επιπλοκές είναι:
- Αιμορραγία (ιδίως σε παιδιά)
- Φλεγμονή (Meckelitis)
- Ειλεός (απόφραξη)
- Διάτρηση
- Εγκολεασμός
- Νεοπλασία (σπάνια)
Το συνολικό διά βίου ρίσκο επιπλοκών σε άτομο που φέρει εκκόλπωμα Meckel εκτιμάται περίπου στο 4–6%, αλλά τα δεδομένα διαφέρουν ανά μελέτη. Το ρίσκο είναι μεγαλύτερο σε νεαρότερες ηλικίες και όταν υπάρχει έκτοπος γαστρικός βλεννογόνος.
Θεραπεία – Πότε χρειάζεται χειρουργείο;
Συμπτωματικό εκκόλπωμα Meckel
Όταν το Meckel είναι συμπτωματικό, η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και περιλαμβάνει:
- Απλή εκτομή του εκκολπώματος (diverticulectomy)
- Αφαίρεση μόνο του εκκολπώματος, διατηρώντας το υπόλοιπο λεπτό έντερο
- Συχνά επαρκής όταν η βάση του εκκολπώματος είναι στενή και ο παρακείμενος εντερικός βλεννογόνος φαίνεται υγιής
- Τμηματική εκτομή λεπτού εντέρου με αναστόμωση
- Αφαίρεση τμήματος ειλεού που περιλαμβάνει το εκκόλπωμα, όταν:
- Υπάρχει εκτεταμένο έλκος ή φλεγμονή γύρω από το εκκόλπωμα
- Υποψία ή απόδειξη νεοπλασίας
- Η βάση του εκκολπώματος είναι ευρεία
- Αφαίρεση τμήματος ειλεού που περιλαμβάνει το εκκόλπωμα, όταν:
Η επέμβαση μπορεί να γίνει με λαπαροτομία ή όλο και πιο συχνά λαπαροσκοπικά, ανάλογα με την κλινική εικόνα, τη σταθερότητα του ασθενούς και την εμπειρία του χειρουργού.
Τυχαίο εύρημα ασυμπτωματικού εκκολπώματος
Μεγάλη συζήτηση υπάρχει για το τι πρέπει να γίνεται όταν το εκκόλπωμα Meckel βρίσκεται τυχαία (incidental finding) σε άλλη επέμβαση – π.χ. κατά τη σκωληκοειδεκτομή.
Παράγοντες που ευνοούν την προφυλακτική εκτομή:
- Νεαρή ηλικία (παιδιά, νεαροί ενήλικες)
- Άνδρες ασθενείς
- Μεγάλο μήκος εκκολπώματος ή ευρεία βάση
- Μακροσκοπική υποψία έκτοπου βλεννογόνου
- Παρουσία ινωδών ταινιών προς τον ομφαλό ή το μεσεντέριο
Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η σχέση κινδύνου/οφέλους είναι πιο αμφίβολη, και πολλοί χειρουργοί επιλέγουν να μην αφαιρούν ένα μικρό, ασυμπτωματικό Meckel.
Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση του εκκολπώματος Meckel
Η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει καθιερωθεί ως ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης του συμπτωματικού Meckel, όταν το επιτρέπει η κλινική κατάσταση:
Πλεονεκτήματα:
- Μικρότερη τομή, καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
- Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Ταχύτερη κινητοποίηση και έξοδος από το νοσοκομείο
- Δυνατότητα διερεύνησης όλης της κοιλιάς σε περιπτώσεις αδιευκρίνιστης αιτίας οξείας κοιλίας
Τεχνικά, ο χειρουργός:
- Εντοπίζει το εκκόλπωμα στο λεπτό έντερο
- Εκτελεί λαπαροσκοπική diverticulectomy ή τμηματική εκτομή του λεπτού εντέρου με συρραφή/αναστόμωση, ανάλογα με την περίπτωση
- Μπορεί να χρησιμοποιήσει ενδοσκοπικά συρραπτικά (staplers) για ασφαλή και γρήγορη εκτομή
Μετεγχειρητική πορεία και πρόγνωση
Στους περισσότερους ασθενείς η μετεγχειρητική πορεία είναι ομαλή:
- Βαθμιαία επαναφορά της σίτισης (υγρά → μαλακή τροφή → κανονική διατροφή)
- Έλεγχος του πόνου με κοινά αναλγητικά
- Γρήγορη κινητοποίηση για πρόληψη θρομβώσεων και συμφύσεων
Οι επιπλοκές της επέμβασης (αιμορραγία, λοίμωξη, διαφυγή αναστόμωσης, ειλεός λόγω συμφύσεων) είναι σχετικά σπάνιες όταν η επέμβαση γίνεται σε οργανωμένο χειρουργικό περιβάλλον.
Η μακροπρόθεσμη πρόγνωση μετά την αφαίρεση συμπτωματικού εκκολπώματος Meckel είναι γενικά εξαιρετική, με πλήρη ίαση και ελάχιστες πιθανότητες υποτροπής των συμπτωμάτων (καθώς το έκκολπωμα έχει αφαιρεθεί οριστικά).
Συνοψίζοντας – Με απλά λόγια
- Το εκκόλπωμα Meckel είναι μια συγγενής “σακούλα” στο λεπτό έντερο, που υπάρχει από τη γέννηση.
- Είναι συχνό εύρημα, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το καταλάβουν ποτέ.
- Όταν δώσει συμπτώματα, συνήθως προκαλεί αιμορραγία, οξεία κοιλία ή ειλεό, κυρίως σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.
- Η διάγνωση βασίζεται σε σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο, αξονική τομογραφία και κάποιες φορές σε ενδοσκοπικές τεχνικές· συχνά επιβεβαιώνεται οριστικά στο χειρουργείο.
- Η αντιμετώπιση του συμπτωματικού εκκολπώματος είναι χειρουργική, με εκτομή του εκκολπώματος ή τμήματος του λεπτού εντέρου, συχνά με λαπαροσκοπική τεχνική.
- Μετά την αφαίρεση, η πρόγνωση είναι εξαιρετική, με πλήρη ίαση.
FAQ -Συχνες Ερωτησεις
1. Τι είναι το εκκόλπωμα Meckel (Μεκέλειος απόφυση);
Το εκκόλπωμα Meckel είναι ένα συγγενές «σακουλάκι» στο τοίχωμα του λεπτού εντέρου, συνήθως στον τελικό ειλεό. Προκύπτει από την ατελή υποστροφή του λεκιθικού πόρου στην εμβρυϊκή ζωή και θεωρείται η συχνότερη συγγενής ανωμαλία του γαστρεντερικού. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι το έχουν, καθώς παραμένει ασυμπτωματικό.
2. Ποια είναι τα συχνότερα συμπτώματα του εκκολπώματος Meckel;
Τα περισσότερα εκκολπώματα Meckel δεν δίνουν ποτέ συμπτώματα. Όταν όμως γίνουν συμπτωματικά, μπορεί να προκαλέσουν: γαστρεντερική αιμορραγία (ιδιαίτερα σε παιδιά και εφήβους), κοιλιακό άλγος που μπορεί να μοιάζει με σκωληκοειδίτιδα, εικόνα ειλεού (απόφραξη εντέρου), ναυτία, έμετο ή σε σοβαρές περιπτώσεις διάτρηση και περιτονίτιδα. Σε ενήλικες, πιο συχνά εκδηλώνονται με ειλεό ή φλεγμονή.
3. Πώς γίνεται η διάγνωση του εκκολπώματος Meckel;
Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς τα συμπτώματα μιμούνται άλλες παθήσεις του εντέρου. Στα παιδιά, σημαντική εξέταση είναι το σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο-99m (Meckel scan), που ανιχνεύει έκτοπο γαστρικό βλεννογόνο. Χρησιμοποιούνται επίσης υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία (CT) και, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, ενδοσκοπικές τεχνικές του λεπτού εντέρου. Συχνά η οριστική διάγνωση τίθεται διεγχειρητικά.
4. Πότε χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση;
Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι απαραίτητη όταν το εκκόλπωμα Meckel είναι συμπτωματικό, δηλαδή όταν προκαλεί αιμορραγία, φλεγμονή, ειλεό, διάτρηση ή εγκολεασμό. Η επέμβαση περιλαμβάνει εκτομή του εκκολπώματος ή και τμηματική εκτομή του λεπτού εντέρου, συχνά με λαπαροσκοπική προσέγγιση. Σε τυχαίο εύρημα ασυμπτωματικού εκκολπώματος, η απόφαση για προφυλακτική εκτομή εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και τα ανατομικά χαρακτηριστικά του εκκολπώματος.
5. Είναι επικίνδυνο το εκκόλπωμα Meckel; Ποια είναι η πρόγνωση;
Το εκκόλπωμα Meckel από μόνο του δεν είναι κακοήθεια και οι περισσότεροι άνθρωποι που το φέρουν δεν θα εμφανίσουν ποτέ πρόβλημα. Ωστόσο, όταν εμφανιστούν επιπλοκές, μπορεί να είναι σοβαρές και να απαιτούν επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση. Μετά τη σωστή χειρουργική αφαίρεση του συμπτωματικού εκκολπώματος, η πρόγνωση είναι συνήθως άριστη, με πλήρη ίαση και ελάχιστη πιθανότητα υποτροπής των συμπτωμάτων.