Υδροκήλη – Πότε Πρέπει να Χειρουργείται. Κλινική εικόνα, αναφορά στις διαγνωστικές εξετάσεις – είδη χειρουργικής επέμβασης.
Η υδροκήλη αποτελεί μία συχνή καλοήθη πάθηση του οσχέου, που χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση ορώδους υγρού μεταξύ των χιτώνων του όρχεως (συνήθως στον ελύτροο χιτώνα). Η πάθηση μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη και αφορά κυρίως νεογνά και ενήλικες άνδρες.
Διαγνωστικές Εξετάσεις για την Υδροκήλη
- Δια-φωτισμός (transillumination):
Με τη χρήση φακού πίσω από το όσχεο, παρατηρείται διαπερατότητα του φωτός μέσα από το υγρό, χαρακτηριστικό εύρημα της υδροκήλης. Αν δεν διαπερνά φως, μπορεί να υποκρύπτεται όγκος ή αιμάτωμα. - Υπερηχογράφημα οσχέου:
Αποτελεί την πιο αξιόπιστη απεικονιστική μέθοδο. Επιβεβαιώνει τη συλλογή υγρού, αποκλείει όγκους, φλεγμονές ή συστροφή όρχεως. Είναι απολύτως ανώδυνο και μη επεμβατικό. - Αιματολογικός ή μικροβιολογικός έλεγχος:
Σε περιπτώσεις δευτεροπαθούς υδροκήλης (π.χ. φλεγμονώδη αίτια), μπορεί να είναι χρήσιμες γενική αίματος ή καλλιέργεια ούρων. - Αξονική τομογραφία κοιλίας/λεκάνης:
Σπάνια απαιτείται, μόνο αν υπάρχει υποψία ενδοκοιλιακής αιτίας, όπως λεμφοκήλη, όγκος ή βουβωνοκήλη.
Κλινική Εικόνα
Η υδροκήλη εκδηλώνεται ως ανώδυνο, προοδευτικά αυξανόμενο πρήξιμο στο ημιόσχεο, το οποίο συχνά διατρανσουδίζει στο φως (transillumination) και δεν συνοδεύεται από φλεγμονώδη σημεία ή πόνο (εκτός σε περιπτώσεις επιπλοκών).
Πότε Χρειάζεται Χειρουργική Αντιμετώπιση;
Η απόφαση για χειρουργική παρέμβαση βασίζεται στις ενδείξεις που συνδέονται με τη διάγνωση, τη διάρκεια, τα συμπτώματα και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Οι βασικές χειρουργικές ενδείξεις περιλαμβάνουν:
- Μεγάλο μέγεθος υδροκήλης
– Όταν η υδροκήλη προκαλεί σημαντική παραμόρφωση του οσχέου, δυσφορία ή εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες. - Συμπτωματική υδροκήλη
– Όταν υπάρχει πόνος, βάρος ή δυσφορία λόγω της υδροκήλης, ιδιαίτερα μετά από κόπωση ή άσκηση. - Υδροκήλη που δεν υποχωρεί
– Σε ενήλικες, οι επίκτητες υδροκήλες δεν υποστρέφονται από μόνες τους. Σε βρέφη και παιδιά, η χειρουργική ένδειξη τίθεται συνήθως μετά τους 12-18 μήνες, αν δεν υπάρχει αυτόματη υποχώρηση. - Δευτεροπαθής υδροκήλη
– Όταν σχετίζεται με τραύμα, λοίμωξη (επιδιδυμίτιδα, ορχίτιδα), ή όγκο όρχεως. Στην περίπτωση αυτή, η αντιμετώπιση της αιτίας προηγείται της χειρουργικής επέμβασης. - Αισθητικοί λόγοι
– Σε ασθενείς που ενοχλούνται από την εμφάνιση του οσχέου, ακόμα και χωρίς άλλα συμπτώματα. - Υποτροπιάζουσα υδροκήλη
– Όταν υπάρχει επανεμφάνιση της υδροκήλης μετά από παρακέντηση ή προηγούμενη χειρουργική επέμβαση.
Η Χειρουργική Αντιμετώπιση
Η επέμβαση εκλογής για την υδροκήλη είναι η υδροκηλεκτομή, η οποία περιλαμβάνει την εκτομή ή ανεστραμμένη συρραφή του ελύτρου χιτώνα (μέθοδος Lord ή Winkelmann). Πρόκειται για μικρής βαρύτητας επέμβαση, η οποία συνήθως πραγματοποιείται με τοπική ή ραχιαία αναισθησία και απαιτεί σύντομη νοσηλεία.
Αναφορά στον Χειρουργό Γεώργιο Σάμπαλη
Ο Γεώργιος Σάμπαλης, γενικός χειρουργός με εξειδίκευση στη λαπαροσκοπική και ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, έχει σημαντική εμπειρία στην αντιμετώπιση παθήσεων του οσχέου όπως η υδροκήλη. Στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, ο Δρ. Σάμπαλης εφαρμόζει σύγχρονες τεχνικές που εξασφαλίζουν άριστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα, με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και ταχεία επάνοδο στην καθημερινότητα.
Συμπεράσματα
Η υδροκήλη είναι μία καλοήθης αλλά συχνά ενοχλητική κατάσταση. Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται σε περιπτώσεις μεγάλου μεγέθους, συμπτωμάτων, αισθητικής ενόχλησης ή επιπλοκών. Η σωστή διάγνωση και η επιλογή της κατάλληλης στιγμής για την επέμβαση, σε συνδυασμό με την εμπειρία του χειρουργού, όπως του Γεώργιου Σάμπαλη, οδηγούν σε άριστη έκβαση για τον ασθενή.
Τελευταία ιατρική επιμέλεια: 23/11/2025 από τον Δρ. Γεώργιος Σάμπαλης, MD, PhD
